Na wyspie

Popołudniu, pilotka zorganizowała nam wycieczkę na Korćulę – rodzinne miasto Marco Polo. Skasowała nas na około 100 zł od łebka, ale jak się później miało okazać, warto było wydać tą kasę.

Wyspa ta ma niecałe 300 km2 powierzchni, a zamieszkana jest przez niecałe 20000 ludzi. Wydaje się jednak, że w sezonie turyści dokładają do tej liczby drugie tyle. Wyjazd do Korculi był strzałem w dziesiątkę. Jeżeli chodzi o moje odczucia to w bezpośrednim porównaniu z Dubrovnikiem, to wyspa wygrywa. I znowu ze względu na klimat miejsca. Wąskie uliczki tym razem, rozchodzące się na boki, z góry przypominające szkielet ryby. Wszędzie kwitnące rośliny. Lokalsi (a nie turyści) siedzący nad morzem w knajpkach. Niestety gdy pani pilot zpytała czy chcemy tam być dłużej i później dotrzeć do hotelu, czy krócej, to cała grupa (oprócz naszej dwójki) odpowiedziała, że jest nudno i że chcą wracać. A jak nam wiadomo w demokracji to większość ma rację.
W czasie swobodnego błąkania się po mieście, udało nam się dotrzeć do morza, gdzie Kasia chciała pogłaskać meduzę, co okazało się nienajlepszym pomysłem. Wdrapaliśmy się na wieżę bramną, z której mogliśmy zobaczyć dalszy kraniec wyspy w zachodzącym słońcu.
Wyspę opuszczaliśmy gdy słońce znajdowało się prawie pod horyzontem.

Gdy dotarliśmy do hotelu, zostało nam tylko się umyć, a następnie spakować, gdyż nasz pobyt w Chorwacji dobiegał końca. Nazajutrz rano mieliśmy wyruszyć w drogę powrotną. Jednakże w planach mieliśmy wizytę w jeszcze jednym parku narodowym.

Zdjęcia (9)

Komentarze (0)